*
Wanneer wij als mensen ontwaken in het leven, kunnen we ons ervan gewaarworden dat we onderdeel zijn van een eenheid die alles omvat. Elk blad dat we zien aan een boom, elke bloem, elke ster die we in de avond waarnemen, bevat het leven dat ook ons bezielt. We voelen onszelf als bewustzijn aanwezig, wij zijn ons gewaar van de gebeurtenissen die ons overkomen, en dat het leven verpersoonlijkt en geïndividualiseerd is in ons als mens. Maar dit is slechts het begin, en een fractie van wat er werkelijk in potentie in de mens aanwezig is.
Als we zouden kunnen ervaren wat al het leven ervaart – een mier, een blad, een ander mens, een ster – dan zouden we een beeld kunnen krijgen van wat het leven inhoudt. We zouden beleven dat alles belevingen heeft, dat alles bewustzijn heeft en het leven op eigen individuele wijze ervaart.
De essentie van de levenslessen wordt weerspiegeld of tot uitdrukking gebracht in de natuurlijke verschijnselen – kijk bijvoorbeeld naar hoe een boom bestaat uit alle elementen om hem heen: water, aarde, licht en lucht, en de boom is de uitdrukking van eeuwig leven in symbolische vorm: ze ontstaat uit een enkel zaadje, en brengt er honderden of duizenden voort. Hij leeft in symbiose of harmonie met zijn omgeving en verschaft levenskracht en voedsel aan heel veel andere wezens: insecten, vogels, alle andere dieren en aan mensen door de door hem geproduceerde zuurstof. Zo vertegenwoordigt hij de essentie van het leven, de uitdrukking van het vele gemanifesteerd in eenheid, het eeuwige leven, en het onafscheidelijke.
Alle leven is verbondenheid. Alles bestaat uit al het andere – dat is verwantschap en broederschap.
Dit zou zich moeten weerspiegelen in het leven van de mens, die in zijn werkelijke aard de zelfbewuste verwezenlijking is van de natuur in eenheid. De mens kan zich zelfbewust gewaar zijn van deze verbondenheid, en er aldus bewust naar handelen.
De mens kan de eenheid van alle leven realiseren, door in zijn innerlijke gemoed te zoeken naar zijn natuurlijke (goddelijke) bewustzijn: dat deel in hem dat de oorsprong is van zijn bestaan, onbevlekt door zijn lagere persoonlijkheid, zijn zelfzuchtige verlangens en begeerten.
Hiervoor is een innerlijke ‘strijd’ nodig, een innerlijke ontwikkeling naar werkelijk bestaan, naar het kennen en het bewust zijn van de ware aard van zichzelf.
